“ผู้ที่เกิดมาในโลกจำต้องตายทุกคน ผู้ทำกรรมอันใดไว้ ไม่ว่าจะเป็นบุญหรือบาป บุญและบาปนั้นเป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไปสู่ปรโลก อนึ่ง บุญและบาปเป็นของติดตามเขาไปประดุจเงาติดตามตัวไป เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรมสะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก เพราะว่าบุญย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก” (สํ. สคาถวรรค)
มนุษย์เท่านั้นที่เกิดมาเพื่อสั่งสมบุญสัตว์ที่เหลือส่วนใหญ่จะเกิดมาเพื่อเสวยผลกรรมที่เคยทำไว้ในอดีต ถึงจะเป็นสัตว์นรก เปรต อสุรกาย หรือสัตว์เดรัจฉาน ก็ต้องชดใช้ผลกรรมที่ทำไว้ จะต้องได้รับแต่ความทุกข์ทรมาน
ผู้ที่สั่งสมบุญไว้ดีแล้วจะไปบังเกิดเป็นชาวสวรรค์ที่มีความเป็นอยู่อันเป็นทิพย์ เกิดมาเพื่อเสวยบุญ ปรารถนาอะไรก็สำเร็จได้ด้วยบุญ มีโอกาสหมดบุญได้ถ้ามัวแต่เพลิดเพลินในกามคุณอันเป็นทิพย์
ส่วนผู้ที่ประพฤติพรหมจรรย์ ประพฤติพรหมวิหารธรรม จะไปบังเกิดเป็นพรหมผู้เสวยสุขในฌานสมาบัติ มีความเป็นอยู่ที่ประณีตกว่าสุขกว่าชาวสวรรค์มากมายหลายเท่านัก อายุขัยก็ยืนยาวเป็นล้าน ๆ กัป แม้จะมีพระพุทธเจ้าเสด็จลงมาบังเกิดหลายพระองค์แล้วก็ยังไม่จุติที่ได้อัตภาพเช่นนั้นเพราะกำลังบุญ กำลังฌานสมาบัติ ที่ฝึกฝนอบรมจิตเอาไว้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ จึงมีภพภูมิที่ละเอียดประณีตบังเกิดขึ้นมารองรับ แต่นั่นเป็นเพียงการเสวยผลบุญเท่านั้น จะสร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไปเหมือนมนุษย์ก็ทำได้ยาก
เพราะฉะนั้น เมื่อเราได้อัตภาพเป็นมนุษย์ ซึ่งเป็นสิ่งหาได้ยากในโลก ดังพุทธพจน์ที่ว่า กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ การได้อัตภาพเป็นมนุษย์เป็นการยาก เราก็ควรหาโอกาสสั่งสมบุญให้เต็มที่ เพราะมนุษย์เท่านั้นที่เกิดมาเพื่อสร้างบารมี ไม่ได้เกิดมาเพื่อชดใช้กรรม หรือปล่อยชีวิตให้ผ่านไปวัน ๆ ด้วยกระแสของบาปดึงไปอย่างเดียวเท่านั้น และก็ไม่ได้เกิดมาเพื่อการอื่นด้วย เราเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง มาเพื่อสั่งสมบุญ เมื่อบารมีเต็มเปี่ยมแล้ว จะได้ปราบกิเลสให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร
ส่วนผู้ที่ประพฤติพรหมจรรย์ ประพฤติพรหมวิหารธรรม จะไปบังเกิดเป็นพรหมผู้เสวยสุขในฌานสมาบัติ มีความเป็นอยู่ที่ประณีตกว่าสุขกว่าชาวสวรรค์มากมายหลายเท่านัก อายุขัยก็ยืนยาวเป็นล้าน ๆ กัป แม้จะมีพระพุทธเจ้าเสด็จลงมาบังเกิดหลายพระองค์แล้วก็ยังไม่จุติที่ได้อัตภาพเช่นนั้นเพราะกำลังบุญ กำลังฌานสมาบัติ ที่ฝึกฝนอบรมจิตเอาไว้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ จึงมีภพภูมิที่ละเอียดประณีตบังเกิดขึ้นมารองรับ แต่นั่นเป็นเพียงการเสวยผลบุญเท่านั้น จะสร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไปเหมือนมนุษย์ก็ทำได้ยาก
เพราะฉะนั้น เมื่อเราได้อัตภาพเป็นมนุษย์ ซึ่งเป็นสิ่งหาได้ยากในโลก ดังพุทธพจน์ที่ว่า กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ การได้อัตภาพเป็นมนุษย์เป็นการยาก เราก็ควรหาโอกาสสั่งสมบุญให้เต็มที่ เพราะมนุษย์เท่านั้นที่เกิดมาเพื่อสร้างบารมี ไม่ได้เกิดมาเพื่อชดใช้กรรม หรือปล่อยชีวิตให้ผ่านไปวัน ๆ ด้วยกระแสของบาปดึงไปอย่างเดียวเท่านั้น และก็ไม่ได้เกิดมาเพื่อการอื่นด้วย เราเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง มาเพื่อสั่งสมบุญ เมื่อบารมีเต็มเปี่ยมแล้ว จะได้ปราบกิเลสให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร
"จากส่วนหนึ่ง ของรายการธรรมะเพื่อประชาชน โดย คุณครูไม่ใหญ่" ขอบคุณ เพจพุทธพจน์เตือนใจ Facebook Ven.Apirak
ไม่มีความคิดเห็น