จงฝากชีวิตไว้กับ "สติและปัญญา" อย่าฝากไว้กับ "โชคชะตา"อ่านแล้วรู้สึกดีจัง...!
- เริ่มรู้สึกมีความ เข้าใจว่า เมื่ออายุมากขึ้น ญาติสนิทมิตรสหาย เริ่มทยอยจากเราไป รู้สึกถึงชีวิตล้วน อนิจจัง
- เริ่มรู้สึกปล่อยวาง เริ่มเรียนรู้ถึงสิ่งที่ ไม่ว่าจะเสียดาย หรือไม่ก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่จะต้อง เป็นไปโดยวิถีแห่ง ธรรมชาติ
- ชีวิตสอนว่า ความสนิทชิดเชื้อ ระหว่างมนุษย์ นอกเหนือจากความ เกี่ยวพันทางสาย เลือดแล้ว สิ่งที่สำคัญ ยิ่งกว่าคือสัมพันธภาพ ทางจิตใจที่จริงใจ ต่อกัน
- ชีวิตสอนว่า สิ่งที่เคยใฝ่ฝัน อยากได้ในอดีต แม้วันนี้จะได้มา ก็หาใช่สิ่งที่สำคัญ สำหรับเราอีกต่อไป
- เริ่มตื่นรู้ นอกจากเราต้อง ทำดีกับผู้อื่นแล้ว เราจะต้องทำสิ่งที่ ดีงามให้กับคนที่ดี กับเราให้มากเท่า ทวีคูณ
- เริ่มเรียนรู้ว่า เวลาหาได้บ่มเพาะ ความสัมพันธ์ที่ดี ระหว่างผู้คน ตรงกันข้าม เวลากลับพิสูจน์ ให้เห็นถึงธาตุแท้ ของผู้คน
- เริ่มรู้ซึ้ง นอกจากพ่อแม่แล้ว ไม่มีใครในโลกที่ จะคอยอนุเคราะห์ โอบอุ้มและให้อภัย เราเหมือนเช่นที่ ท่านให้กับเรา
- เริ่มรู้และเข้าใจว่า ความประมาทอาจจะ นำมาซึ่งอุบัติเหตุ การบาดเจ็บและ ความทุกข์ทรมาน ต่อร่างกายอย่าง ไม่คาดฝัน
- เราเปลี่ยนไป สามารถอดทนแบก รับความทุกข์ใน หลากหลายรูปแบบ มีความแกร่งในชีวิต เหมือนต้นกระบอง- เพชร ที่สามารถ จะอยู่รอดได้ในทุก สถานะ
- เริ่มสำนึกไม่ดึงดัน ยึดมั่นถือมั่นอย่าง ที่เคย หลายสิ่งที่เคยยึดมั่น เริ่มคลายความถือ มั่นอย่างที่เคยเป็น
- หลายสิ่งที่ขัดหูขัดตา ก็สามารถที่จะทำใจ ให้เป็นเหมือน “ฟังแต่ไม่ได้ยิน มองแต่ไม่ได้เห็น“
- ชีวิตสอนว่า ไม่ใช่คนทุกคน จะยินยอมเดินตาม วิถีทางที่เราอยาก ให้เป็น
- ชีวิตสอนว่า สิ่งที่เป็นของเรา ย่อมต้องเป็นของเรา สิ่งที่ไม่ใช่ของเรา จงอย่าได้ฝืนเอา
- ชีวิตสอนว่า อย่าได้อิจฉาชีวิต ของผู้อื่นเพราะเรา เองก็สามารถที่จะใช้ ชีวิตอย่างที่เรา ต้องการให้เป็นได้
เวลาดุจสายน้ำ ไหลไปไม่หวนกลับ เรียนรู้กับชีวิต รู้ซึ้งถึงชีวิต หวงแหนทุกวันเวลา ที่ผ่านไป ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า เรียนรู้ชีวิตอย่างสงบ ต่อไป
อ่านแล้ว จึงอยากแบ่งปันขอ 1 แชร์ครับ
ไม่มีความคิดเห็น