"ปัญจตันตระ หรือ ชาดก ๕๐๐ เรื่อง เสน่ห์อยู่ตรงไหน ตรงที่เอาชีวิตเป็นเดิมพันทำความดี ในการบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสัตว์ แล้วความขลังอีกสิ่งหนึ่งก็คือ มีเรื่องอยู่ว่ามีกษัตริย์ของอินเดียอยู่ท่านหนึ่ง มีลูกชายอยู่คนเดียว ลูกชายคนนี้ถูกตามใจมาตั้งแต่เล็ก เอาครูบาอาจารย์ที่ไหนมาสอนก็ไม่เรียน เกเร เสียอย่างนั้นแหละ มหาราชไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยประกาศไปทั้งอินเดียว่า
ถ้าใครสอนมกุฎราชกุมารได้ ก็จะให้รางวัลอย่างงาม จะเอาอะไรก็หมดเลย แต่มีข้อแม้ว่า
๑.ในการสอน จะต้องไม่ให้มกุฎราชกุมารรู้ตัวว่ากำลังเรียน ไม่อย่างนั้นจะไม่เรียน
๒. ค่าจ้างรางวัล ให้มารับ ในวันที่จบการศึกษา ณ ก่อนหน้านั้นไม่จ่าย ก็มีพราหมณ์คนหนึ่ง พราหมณ์เฒ่าคนหนึ่ง รับอาสามาทำเรื่องนี้ เช้าขึ้นมา แกก็ไม่ทำอะไรมาก ก็เรียกรัชทายาทมา แล้วก็มาเล่านิทานให้ฟังเรื่องหนึ่ง เล่านิทานเสร็จ ก็ถกกันไปเถียงกันมา แล้วจะไปเล่นไหนก็ไป ไล่ส่งเลย เช้าขึ้นมา ก็มาเล่านิทานให้ฟัง แล้วก็ถกก็เถียงกันในนิทานนั้น แล้วจะไปไหนก็ไป เวลาเป็นปีๆ ผ่านไป
วันหนึ่งก็เจอกับพระราชา พระราชาก็ถามว่าเป็นอย่างไร ตอนนี้สอนลูกชายไปถึงไหนแล้ว ตาพราหมณ์เฒ่า ก็บอกว่า สอนจบหลักสูตรหมดแล้ว วันนี้ตั้งใจจะมาลากลับแล้วมาขอรางวัล พระราชาบอกว่า พึ่งเจอลูกชายเมื่อวานนี้ตอนเย็น ถามว่าเรียนอะไรบ้าง เจ้าลูกชายบอกฉัน ว่าไม่ได้เรียนอะไรเลย มีแต่เล่านิทานให้ฟัง แล้วก็เอานิทานมาเถียงกัน พราหมณ์เฒ่า ก็บอกว่า นั่นแหละ คือวิธีการเรียนการสอน ที่เราตกลงกันไว้แล้ว ว่าจะต้องไม่ให้ลูกพระราชารู้ตัว ว่านี่เป็นการเรียน เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ไปตามมกุฎราชกุมารมา แล้วก็มาซักมาถามกัน อยากรู้ข้อราชการอะไร ให้ถามลูกชาย ถ้าตอบไม่ได้ จะยังไม่กลับ จะสอนต่อ
ถ้าตอบได้ก็ถือว่าจบ ก็ปรากฏว่า เอามาซักถามต่อหน้าเสนาบดีทั้งหลาย ถามอะไรไป ไอ้เจ้าลูกชายมกุฎราชการมาร สามารถเล่านิทาน ตอบกลับได้หมด แก้ปัญหาด้วยนิทาน นิทานชุดนี้คือ ปัญจตันตระ ชุดนี้แหละ
.
ที่ประเทศอังกฤษมาเจอที่มาที่ไป ก็เลยเอาไปปรับหลักสูตรการเรียนของเยาวชนอินเดีย นี้คือชาดก ๕๐๐ เรื่อง ที่ใครบางคน อาจจะคิดแค่ว่าเป็นแค่นิทานเด็ก แล้วก็โยนทิ้งไปเรียบร้อยแล้ว..."
หลวงพ่อทัตตชีโว
๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๐
ไม่มีความคิดเห็น