ความหวงแหน ความยึดติด ที่มากเกินไปเป็นทุกข์

ในสมัยพุทธกาล มีพระภิกษุรูปหนึ่ง ชื่อพระติสสะ ท่านรักจีวรซึ่งเป็นผ้าเนื้อดี รักมาก ได้มาแล้ว กะว่าจะนุ่ง ห่มในวันรุ่งขึ้น แต่อนิจจา วันรุ่ง...

ในสมัยพุทธกาล มีพระภิกษุรูปหนึ่ง ชื่อพระติสสะ ท่านรักจีวรซึ่งเป็นผ้าเนื้อดี รักมาก ได้มาแล้ว กะว่าจะนุ่ง ห่มในวันรุ่งขึ้น แต่อนิจจา วันรุ่งขึ้นมี... แต่ชีวิตท่านหมดอายุขัย มรณะภาพ จากภัตตาหารไม่ย่อย ด้วยความรักในจีวร จิตผูกกับจีวร ทำให้ท่านมรณะภาพแล้วไปเกิดใหม่เป็นเล็นในจีวรผืนนั้น

เพื่อนพระภิกษุเห็นท่านมรณะภาพไปก็กะจะแบ่งจีวรกัน ท่านซึ่งเป็นเล็นในจีวรนั้นก็โวยวายว่า พระภิกษุเหล่านี้มาขโมยจีวรของตนไปทำไม โชคดีที่พระพุทธเจ้าได้ยินเล็นตัวนั้นพูดด้วย หูทิพย์ จึงฝากพระอานนท์ไปบอกกับพระภิกษุเหล่านั้นว่า ... หยุดก่อน ให้รอเวลา 7 วัน ในวันที่ 8 ค่อยจัดแจงแบ่งจีวรกัน

เล็นนั้นก็สบายใจ เนื่องจากอายุขัยมันแค่ 7 วัน ก็แก่ตาย หลังจากตายไปบุญได้ช่อง ส่งให้ท่านไปเกิดบนสวรรค์ชั้น ดุสิต

ดูก่อนท่านทั้งหลาย ความหวงแหน ความยึดติด ที่มากเกินไปเป็นทุกข์ในโลก เราท่านทั้งหลาย จงเร่งฝึกการปล่อยวาง ว่าสิ่งทั้งปวงไม่ใช่ตัวเราของเรา แม้ตัวเราเอง (เนื้อ เลือด กระดูก หนัง...) หมั่นทำบุญให้ทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา กันเถิด อย่าเป็นเหมือนพระภิกษุรูปนี้เลย (ท่านเป็น ครู เป็น เคสตัวอย่างให้เราแล้ว) ในตำรากล่าวไว้ว่า ถ้าหาก ไม่ได้พระพุทธเจ้ามาโปรด ท่านคงต้องไปเกิดในนรก เพราะผูกโกรธ และด่าว่าพระภิกษุที่จะมาเอาจีวรของท่านไปแน่นอน เพราะใจเศร้าหมองเพราะโทสะ และวจีกรรม ขอให้ทุกท่านจิตใจผ่องใส กันทุกวันนะ ขอเจริญพร...

Cr; สุภรตโน ภิกขุ