"น้องน้อยของพี่ชาย" บทความที่พระบรมโอรสาธิราชฯ ทรงพระราชนิพนธ์ถึงสมเด็จพระเทพฯ
เนื่องในปีนี้ น้องน้อยของพี่ชายครบรอบ 3 รอบ ประชาชนชาวไทยได้จัดงานและแสดงออกซึ่งความจงรักต่อน้องน้อย พี่ชายนึกอยากจะอะไรเพื่อน้องบ้าง จึงทำให้พี่คิดย้อนไปถึงเมื่อตอนที่เรายังเล็กๆ กันอยู่
ขณะนั้นพี่กำลังนอนเล่นอยู่ก็มีคนมาบอกว่า สมเด็จแม่ได้ทรงมีพระประสูติกาลแล้ว เป็นพระองค์หญิง พี่ก็ยังจำอะไรมากไม่ได้ในตอนนั้น เพียงแต่มันรู้สึกเป็นสิ่งแปลกใหม่ พี่ได้เห็นเด็กตัวเล็กๆ นอนอยู่ในเตียง พี่ได้มาดูน้องตัวเล็กๆ ที่นอนอยู่ในเตียงเสมอ เมื่อน้องน้อยโตขึ้น เราก็เล่นกันเรื่อย
เมื่อตอนเล็กๆ ถือได้ว่าสองคนเป็นลูกคนกลางทั้ง จึงเป็นเพื่อนเล่นกันมาตลอด น้องน้อยเป็นเด็กที่เชื่อฟังและอยู่ในโอวาทของพี่ๆ เสมอ อยากที่จะมีส่วนร่วมกิจกรรมต่างๆ กับพี่ๆ เป็นเด็กที่กล้า ตรงไป ตรงมา ซนแบบเด็กๆ ทั่วไป และชอบเล่นกับผู้ชาย
เราได้ตามเสด็จทูลกระหม่อมพ่อ-สมเด็จแม่ ไปตามต่างจังหวัดเมื่อตอนเล็กๆ เราจะไปเล่นกัน หาไม้มาทำเป็นปืน หาของว่าง ขนมไปปิกนิกกัน และสร้างจิตนาการในการเล่นกันแบบเด็กๆ ในสมัยนั้น
น้องน้อยจะเป็นผู้ช่วยที่ดีของพี่ๆ ช่วยถือของตามไปเสมอ ยังเป็นผู้ดูแล และเป็นองครักษ์ที่ดีของพี่อีกด้วย ไม่เอาเปรียบใคร ไม่คิดถึงตัวเองก่อน
มีอีกช่วงหนึ่งที่พี่พอจะจำได้และสนุกมาก คือช่วงตอนที่พวกเราได้ตามเสด็จทูลกระหม่อมพ่อ-สมเด็จแม่ ไปต่างประเทศพวกเราได้เห็นอะไรหลายสิ่งอย่าง ได้ฝึกหัดเล่นกีฬาของฝรั่งหลายประเภท
แต่ความที่บุคลิกของน้องน้อยเป็นเด็กฉลาดและว่องไวมาแต่เล็กๆ มีอยู่ครั้ง เราไปเล่นสเก็ตกัน มีครูฝรั่งสอน น้องน้อยจะเป็นก่อนใครเพื่อน และเล่นได้ดีจนแซงพวกพี่ๆ และครูที่กำลังสอนอยู่ เพียงเรียนแค่ 1-2 ครั้งเท่านั้น จนฝรั่งให้สมญาณนามว่า “สลาตัน
อย่างตอนที่เราอยู่ที่ประเทศสวิส ทูลกระหม่อมพ่อ-สมเด็จแม่ เสด็จออกไปทรงงาน พวกเราก็จะแอบไปปีนต้นแอปเปิ้ลกัน เพราะที่สวิสเขาจัดให้พวกเราพักตำหนักที่มีสวนและสนามเหมือนป่า มีผลไม้น่าทานมาก ทำให้เด็กอย่างเราทั้งสองเกิดความสนุก จึงปีนขึ้นไปขโมยแอปเปิ้ลมาแอบทานกันที่ข้างๆ ต้นไม้ แต่ในช่วงนั้น พอน้องน้อยได้กัดแอปเปิ้ลเข้าไปคำแรก ฟันน้ำนมของน้องน้อยที่กำลังจะผลิของใหม่ก็ได้หลุดติดออกมากับแอปเปิ้ล
ถ้ายิ่งมีช่างภาพสื่อมวลชนทั้งไทยหรือต่างชาติมาฉายพระรูปครอบครัว เราสองคนก็จะเป็นตัวที่ทำอะไรให้มันยุ่งไปหมด ทำให้ถ่ายไม่เสร็จ (ทำหน้าทำตา)
จนผู้ที่มาฉายพระรูปปวดหัวกันไปหมด พอตอนหลังเวลาฉายพระรูป จึงจะเห็นบ่อยๆ ที่สมเด็จแม่ต้องคอยจับเราไว้ให้นิ่งๆ ด้วยพระหัตถ์สองข้างพี่ชายข้าง น้องน้อยข้างเสมอ กันช่างภาพเป็นลมและพระองค์ท่านด้วย
พอช่วงหลัง เมื่อพี่ชายต้องจากทุกคนไปเรียนเมืองนอก เราก็เริ่มห่างกัน แต่น้องน้อยก็ยังเขียนจดหมายถึงพี่ชายสม่ำเสมอ และยังคอยดูแลของให้พี่ชายที่อยู่เมืองไทยอีกด้วย
เป็นเด็กดี ฉลาดร่วมรับผิดชอบในสิ่งที่ปฏิบัติร่วมกันเสมอ ไม่เคยหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ ไม่เคยทำให้ใคร หรือผู้อื่นเดือดร้อน ไม่เคยฟ้อง ไม่เคยแก้ตัว และเมื่อมีอะไรก็หันซ้าย-หันขวา นึกถึงพี่น้องก่อนเสมอ
ในโอกาสที่น้องน้อยครบ 3 รอบ ในครั้งนี้ พี่ขอมีส่วนร่วมกับประชาชนชาวไทย ขอส่งความรักมายังน้องน้อยที่ดีและน่ารักของพี่ ขอให้น้องน้อยจงเป็นที่รักเคารพของประชาชนตลอดไป
และมีกำลังกาย และกำลังใจ ที่จะทำงานเพื่อประเทศชาติ เป็นมิ่งขวัญของประชาชนตลอดไป
จากพี่ชายที่รักน้องเสมอมา
ที่มา : ภาพจากหนังสือ ปิยชาติสยามบรมราชกุมารี “ดาวประจำเมือง” และภาพจากแฟ้มภาพ ทรัพยากรกลุ่มงานแสดงข้อมูลทางประวัติศาสตร์
ขอขอบคุณ : ศูนย์สารสนเทศ สำนักราชเลขาธิการ
ไม่มีความคิดเห็น