เวลาเข้าธรรมกาย เข้าโรงงานกับหลวงพ่อเนี่ย เห็นอะไรแปลกๆ ซึ่งหลวงพ่อก็จะให้ทำธรรมกายทวีคูณ ลึกเข้าไปเพื่อให้เกิดพลังมากขึ้น เพื่อที่จะไปป้องกันมิให้ตุการณ์ร้ายเกิดขึ้น ยกตัวอย่างเช่น คนเจ็บไข้ได้ป่วย ถ้าไม่เอาแล้วมึงตายในเจ็ดวันนี้ แล้วหมอรักษาไม่ได้ คนไข้ก็มาที่วัดปากน้ำ มาหาหลวงพ่อ ไม่ยาก พอมาหาหลวงพ่อ เขาเพียงเขียนชื่อนาย ก. นาง ข. ป่วยเป็นโรคอัมพาต หรือว่าโรคหัวใจ หรือว่าเป็นโรครูมาติชัม หรือโรคชักกะตุก เกี่ยวกับเป็นลมเป็นแล้ง เป็นอะไรก็แล้วแต่ แพทย์เอาไม่ไหวแล้ว เป็นมาเวลาเท่านั้นปี บอกระบุ เกิดวันเดือนปีนั้น เขียใส่เศษกระดาษแล้วก็จะมีคนรวบรวมตอนเย็นเอามาถวายหลวงพ่อ ท่านก็จะรักษาให้ด้วยพลังสมาธิ พวกเรานี่ช่วยกันรักษา
เอ้า... พวกเราวันนี้มีคนไข้มาจำนวนกี่คนๆ กี่ใบๆ โหเป็นร้อย เป็นกอบ เป็นกำเลย เราก็จะต้องอธิษฐานจิตขอให้สรรพสัตว์ที่เขามีความทุกข์ด้านกาย ก็มีบางคนวิญญาณเขา มันมีกรรมเวรซึ่งติดมา เขาก็รักษาไม่หายหรอก ถ้าโรคกรรมหนัก แพทย์ก็เอาไม่อยู่ เป็นโรคเวรโรคกรรมติดมา รักษาไม่หายหรอก ขาจะต้องใช้กรรม ถ้ายังไม่พ้นกรรมนั้นมันก็ไม่หายเทวดาก็รักษาให้ไม่ได้ แต่ก็เอาหนักเป็นเบาก็แล้วกัน เราก็พยายามช่วย ส่วนคนไหนจะหายได้ ก็หายทันที เขาจะพ้นกรรมของเขา คนไหนจะตายนี่ เหมือนไส้เทียนไม่มีน้ำมัน เมื่อไม่มี มันก็ดับนะสิ เขาก็ต้องเสียชีวิต อันนี้ก็เป็นไปตามกรรม
เพราะฉะนั้นเราจึงมีการช่วยชีวิต อธิษฐานจิตเพื่อที่จะต่ออายุ ต่อชีวิตให้เขา ก็เป็นพรหมวิหารธรรมอย่างหนึ่ง เป็นการช่วยเหลือผู้ที่ได้รับกรรม ด้านจิต ด้านวิญญาน ใช้ผลกรรมที่เรียกว่า เจ้ากรรมนายเวรนั่นแหละ เขามาเอาคืนบ้างแหละเพราะไปฆ่าเขาไว้นะ ไปฆ่าเขาไว้ทำลายชีวิตขาไว้มาก ตัวเองจึงต้องมาใช้กรรมเป็นอัมพาต ถึงไม่ตายไปก็ต้องใช้กรรมแบบไม่สมประกอบ
เรื่องของกรรมนี่มันจับดูไม่ได้ มันไม่มีเนื้อหนัง มันไม่มีจะให้เห็นชัดๆ เหมือนอย่างกับวัตถุ โต๊ะนี่เครื่องอัดเสียงนี่ อาตมาจับให้ดูได้ เพราะมันเป็นวัตถุ มันทำงานของมัน ยังไงเราก็รู้ได้ แต่เรื่องกรรมนี่ นอกจากโพธิญาณของพระพุทธเจ้าแล้ว เราหยังรู้ไม่ได้ มันเป็นเรื่องของวัฏฎสงสาร เพราะฉะนั้นเราก็เข้าใจแหละ แต่ในฐานะที่เป็นพระ เป็นผู้ที่ประพฤติพรหมจรรย์ มีเมตตา เราก็อธิษฐานจิตขอเจ้ากรรมนายเวรหรือผู้ที่เขาจะพ้นทุกข์ได้ จากหนักขอให้เป็นเบา ให้เขาหายจากอาการป่วยอย่างนี้ ที่จริงในพระพุทธศาสนานั้นเราลบล้างกรรมไม่ได้ ใครทำกรรมอย่างใด ก็จะต้องรับผลของกรรมนั้น ทั้งดีและชั่ว แต่ก็มีอโหสิกรรม ซึ่งสามารถลบล้างได้ คือเจ้าของเขา เจ้ากรรมนายเวรเขาอโหสิให้ เขาไม่ยอมเอาคืน
เหมือนเราให้คนยืมเงิน เราบอกไม่เอาคืนหรอก ก็จบกันไป กรรมก็เหมือนกัน เพราะฉะนั้นไอ้จุดที่เราพอจะช่วยได้ เราก็ใช้บารมีของพระพุทธเจ้า ด้วยความสามารถ ของวิชชาธรรมกายของเรา ที่เราเข้าถึง
เหมือนเราขับรถเป็น พูดง่ายๆ ว่าสามารถบรรทุกคนไปจุดหนึ่งได้ ให้ถึงฝั่งได้ นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ที่หลวงพ่อวัดปากน้ำใช้มาก และกระทำอยู่เป็นประจำคือ การรักษาไข้ คนเจ็บจะมีเยอะนะ สมัยอาตมานี่มีทั้งคนตาบอดก็มาอยู่ในวัด อยากหายจากตาบอด คนเป็นใบ้ก็มี คนพิการ หมายความว่า เออ...เป็นง่อย เป็นง่อยนี่มีเยอะเลย ดูๆ แล้วเหมือนหายก็มี ไอ้ที่ดีขึ้นก็มี ที่ตายก็มีตามกรรมของเขาที่จะต้องสิ้นกรรม แต่เขาก็มีความหวังไว้ก่อน เพราะแพทย์ไม่เอาแล้ว หมอบอกรักษาไม่ได้ ตายลูกเดียวไอ้คนหายก็เยอะนะ
Cr : สิงหล เพจบุคคลยุคต้นวิชชา
ไม่มีความคิดเห็น