พอถึงตลาดพลู ก็มืดค่ำ ฟ้าก็มืดแล้ว ก็ลองเดินตามท่าน ไปที่วัดปากน้ำก็มาด้วยดีแบบปาฏิหาริย์ เหมือนเทวดานำส่ง พอถึงแล้วท่านก็บอกว่าถึงแล้ววัดปากน้ำ แล้วท่านก็เดินไปที่กุฏิของท่าน ท่านก็ไม่ได้บอกว่าให้สามเณรไปที่ไหน ไอ้เราพอถึงหลวงพ่อแล้วก็ดีใจสิ นี่หรือวัดปากน้ำ
หลวงพ่อวัดปากน้ำที่มีชื่อเสียง ตัดสินใจเดินไปที่โบสถ์ ที่โบสถ์มีผู้นำ เขาเรียกว่าเป็นผู้นำ ดูแลหัวหน้าพระ เรียกว่า หลวงพี่เขียน ชื่อเขียน อาตมาก็อุ้มบาตร ห่มจีวรตัวเล็กๆ เดินยังไม่คล่องเพราะว่ายังเล็กอยู่นะ
เสร็จแล้วก็ไปที่โบสถ์ ไปนั่งพักอยู่ ก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เพราะยังเล็กอยู่นะ ความเป็นเด็กบ้านนอก พูดจาก็ไม่เก่ง สังคมไม่เป็น ก็ไปนั่งอยู่ที่เจดีย์ ก็ไปนั่งอยู่ตรงหน้าโบสถ์ จนกระทั่งมืดค่ำ
หลวงพ่อออกรับแขกตอนห้าโมงเย็น เราก็ไม่รู้ว่าหลวงพ่ออยู่ที่ไหน ความไม่กล้า เป็นเด็กก็นั่งเฉยอยู่ เกือบจะร้องไห้แล้ว ก็ไม่รู้นี่ฉันมายังไง ทำนองว่าหลงมา เวรกรรมอะไรหนอ ต้องมาอยู่เดียวดาย ไม่มีพ่อแม่ดูแล ไม่มีใครคอยช่วยเหลือ
ก็นั่งนึกอยู่ ประเดี๋ยวเดียวก็มีพระมาเจอ ก็ถามว่า "เณรมาจากไหน" "ผมมาจากโคราชครับ" "จะไปไหน" "สิมาอยู่วัดปากน้ำครับ" "เอ้านี่แหละวัดปากน้ำ จะมาอยู่วัดปากน้ำ ก็ต้องไปพบหลวงพ่อเจ้าอาวาสก่อนสิ" "ครับ หลวงพ่ออยู่ไหมครับ" "โน่น ท่านกำลังรับแขก"
สมัยก่อนมีโยมอุปฐากอยู่สองคน คนหนึ่งดำ คนหนึ่งขาว ประยูรนั้นคนขาว คนดำนั้นชื่อเปล่ง เสร็จแล้วก็เดินทางเข้าไปกราบหลวงพ่อ ตอนนั้นมีผู้ใหญ่มาพบท่านเป็นประจำ เป็นกิจวัตร ท่านจะออกไปรับแขก ตอน 5 โมงเย็น เสร็จแล้วก็มีอาสนะ
โยมยูร(ลุงประยูร) เขาจัดไว้ตรงหน้ากุฎิหลังเก่า แล้วก็มีรั้วสังกะสีมีประตูเก่าๆ ท่านใช้เป็นที่รับแขก อาตมาก็เดินไป พอถึงประตูเห็นท่านรับแขกอยู่ตอนนั้นมีท่านมหาเป็นเปรียญธรรมสูงมากเลย เข้าไปคุยกับท่านไปเถียงธรรมะกัน เราก็เข้าไปนั่งก้มกราบท่าน พอกราบเสร็จแล้ว ท่านนั่งอยู่บนเก้าอี้ เราก็เข้าไปด้านซ้ายของท่านได้ติดประตู เข้าไปกราบเสร็จแล้ว ท่านก็หันมาถาม
"เออ เณร มาจากไหน" รู้สึกว่าท่านจะเมตตามากเลย "ผมมาจากนครราชสีมาครับ"
"จะไปไหนละ" "จะมาอยู่วัดปากน้ำครับ"
"เออ งั้นก็รับๆไว้" "มีที่พักหรือยังละ" ท่านถาม
"ผมอยู่ในโบสถ์ครับ" "เออดีแล้ว อยู่กับท่านเขียนนะ" ท่านก็รับไว้เรียบร้อยนะ แค่นี่เอง เป็นเรื่องประหลาด ว่องไวได้พบท่านตามเจตนามานั่งรถไฟมาตั้งแต่เช้า มาถึงนี่ก็หนึ่งทุ่มแล้วทำนองนั้นนะ นี่ก็ได้อยู่วัดปากน้ำเป็นอันว่ารับตัวมาวัดปากน้ำเรียบร้อยแล้ว
Cr : สิงหล เพจบุคคลยุคต้นวิชชา
บทความจากหนังสือบุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 40 (เรื่องเล่าโดย พระดร.มหาทวนชัย อธิจิตโต)
คลิกฟัง File เสียง บุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 40
ไม่มีความคิดเห็น