ค้นหาบล็อกนี้

Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE

Hover Effects

TRUE

Gradient Skin

{fbt_classic_header}

Update News:

latest

เล่าเรื่องหลวงพ่อวัดปากน้ำ จากบทความหนังสือบุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 12

เล่าเรื่องหลวงพ่อวัดปากน้ำ จากบทความหนังสือบุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 12

หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านพูดจริงทุกอย่าง ไม่เคยโกหกหรอก เราหนีเที่ยว เขามีหนังฉายที่วัดนางชี วัดปากน้ำปิดประตูแล้ว สมัยนั้นหลวงพ่อท่านสร้างเป็นกุฏิ กุฏิใคร กุฏิมัน สำหรับให้คนอยู่ปฏิบัติธรรม เรา 5 คน มหาพล มหาเสริม ผม เณรไร และเณรจัน "หลวงพ่อท่านไม่รู้หรอก เราหนีข้ามรั้วไปดูหนังกันดีกว่า" หนีไปเป็นประจำ วันนั้นหลวงพ่อเตรียมไม้ ทุกครั้งที่เราไปจะมีไม้ขีดกับไฟแช็คไป แต่วันนั้นไม้ขีดก็ไม่มี ไฟแช็คก็ไม่มี แล้วแต่ก่อนโบสถ์ของหลวงพ่อจะเก่าๆโทรมๆ เราก็มองเห็นแสงไฟวาบๆอยู่ข้างโบสถ์ เราก็ "เฮ้ย! มีพระสูบบุหรี่ เราไปขอต่อยาดีกว่า รีบเดินเข้าไปขอต่อยา พอไปถึงปรากฏพระองค์นั้นคือ หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านยืนอยู่ "มึงมานี่ไอ้ตัวแสบ ไปเรียกไอ้พวกนั้นมาด้วย มึงนี่หนีเรื่อย กูตามมึงทันมึงไม่ดูหนังสือเลยเนี๊ย! มานี"่

มหาเสริมก็บอก "หลวงพ่อครับ ยังไงผมก็รับผิดครับ" คนที่รับผิดหลวงพ่อไม่ตี แต่คนไม่รับผิดหลวงพ่อจะตีมัน ไอ้ตัวแสบ ไอ้ตัวรู้เนี๊ย! หลวงพ่อท่านชี้มาทางเรา
"ไอ้ตัวต้นเรื่องต้นยุ ยุให้ไปทำมิดีมิร้ายไปชวนเขาดูหนัง พอเย็นนะมึงเริ่มเลย จัดแจงเลยที่ไหนเขามีหนัง บอกเลยวัดนางชี วัดนางนวล มึงน่ะรู้หมด มึงเป็นคนต้นเรื่อง มึงมานี่"
"หลวงพ่ออย่าตีผมเลยนะครับ" "กูไม่ตีมึงแต่มึงต้องไปเรียนให้ดีนะไปเป็นแถวเลย" ท่านไม่ตีเราสิเสียรู้ โอ้โหพระอะไรมาสูบบุหรี่ให้เราเห็น พอบอก
"หลวงตาขอไฟหน่อย"
"ไอ้ตัวแสบมึงมานี่ ตามไอ้พวกนั้นมาให้หมด" เราก็ตะลึงเลย ปกติท่านจะนั่งธรรมะไม่เคยคิดออกมาจากโบสถ์ ทีนี้คงเป็นบุญบารมีอะไรสักอย่าง เพราะปกติเราไม่ค่อยเชื่อหลวงพ่อ แต่ครั้งนี้ทำให้เราคิดว่า หลวงพ่อคงไม่โกหก เรานึกว่าต้องเป็นของจริง เพราะหลวงพ่อทำให้เราเห็นทุกอย่าง ก็เลยไปนั่งหน้าโบสถ์ นั่งทรมานตัวเราเองซิ ตัวเรานี้มันจะเป็นอะไรวะ ...ก็ไม่เห็นมีอะไรนั่งไปนั่งมา ก็เกิดแลเห็นสว่างโล่งเลย แล้วก็ค่อยๆ แคบลงๆ แล้วเห็นตัวของเราเอง ก็มาเล่าให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อบอก "มึงรู้แล้ว" หลวงพ่อบอกว่าเรารู้แล้ว เหมือนกับกู คราวนี้ก็นั่งเลย ท่านเห็นเรา เราเห็นท่านเหมือนกับเรานั่งคุยกัน ภายในคุยกันได้

เพราะฉะนั้นวิชชาธรรมกายไม่ใช่ของโกหก พูดล้อเล่นไม่ได้นะ ของจริงนะ เป็นปัจจัตตังรู้ได้เฉพาะตัว ของเราเอง ไปเล่าให้คนอื่นฟัง เขาเห็นไม่เหมือนเราก็จะหาว่าเราบ้า ต้องนั่งเองถึงจะรู้ ทีนี้ก็ต่อวิชชาในโรงงานทำวิชชา ชีอยู่ฟากหนึ่ง พระเณรอยู่อีกฟากหนึ่ง หลวงพ่่อนั่งคุมกลาง หลวงพ่อท่านคอยนั่งตรวจคอยสั่งวิชชา แม่ชีก็จะตอบว่าวิชชาไปโน่น ไปนี่ จะเป็นอย่างนั้นๆ เราก็นั่งตามไปเรื่อยๆ หลวงพ่อจะเป็นคนสั่งแม่ชี ควบคุมแม่ชี อีกทีหนึ่งอย่างแม่ชีทองสุข แม่ชีจันทร์ เขาก็ไปกันเต็มเยอะแยะ ไม่ใช่ผมคนเดียวนะที่ต่อวิชชา ก็นั่งฟังเหมือนเราไม่ใช่ตัวเรา วิชชาไปถึงไหนก็ไปถึงนั่น เคยนั่งดูเหมือนกันว่าบางคนก็ไปไม่ได้ ไปไม่ทัน เพราะจิตไม่นิ่งแน่น พอกลับเรียบร้อย เราก็เขียนบันทึกลงในสมุด เวลาเราอยู่ข้างในนั้น เราจะมองเห็นกันหมด มีหลวงพ่อเป็นผู้นำ

Cr : สิงหล เพจบุคคลยุคต้นวิชชา
บทความจากหนังสือบุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 12 (เรื่องเล่าโดย ลุงสมจิตร ฉ่ำรัศมี บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม 1)
คลิกฟัง File เสียง บุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 12

ไม่มีความคิดเห็น