สมัยอยู่วัดโพธิ์ เช้าวันหนึ่งท่านไปบิณฑบาต เสร็จแล้วก็ได้กล้วยมาใบหนึ่งได้ข้าวมาช้อนหนึ่ง เนี่ยมันอดสมัยก่อน เสร็จแล้วเวลาท่านฉัน มีหมาแม่ลูกอ่อนหมาตัวเมียตัวหนึ่งหิวมานั่งคอยอยู่ต่อหน้าขอเศษอาหารนะ
ไอ้เขาก็ชีวิต ไอ้เราก็ชีวิต ท่านก็มานั่งปลงพิจารณาธรรมว่า โอ้ นี้หนอ...ชีวิตของสัตว์ สัตว์ในวัฏฏสงสาร ไอ้เราก็หิว ไอ้เขาก็หิว ไอ้เราก็บิณฑบาตได้แค่ทัพพีเดียว มีกล้วยมาใบหนึ่ง ถ้าฉันหมดไม่เหลือให้ลูกศิษย์ หมาตัวนี้มันก็จะหิว โอ๊ย...ทำไงดี ท่านก็เลยหักกล้วยครึ่งนึงเสร็จแล้วก็เอาไปให้หมาครึ่งหนึ่ง หมามันหิวมันก็กิน เสร็จแล้วท่านก็เข้าสมาธิสลดใจ
...ขออธิษฐานจิต ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปทุกภพทุกชาติ ขอให้ข้าพเจ้าอย่าได้อด อย่าได้อยาก ในเรื่องอาหารการรับประทานด้วยประการทั้งปวง เทอญ
ท่านก็อธิษฐานจิตด้วยบารมีแล้วก็บุญที่ท่านทำไว้ ให้ทานกล้วยครึ่งเดียวแก่สุนัขตัวนั้น ในวันนั้น ณ บิณฑบาตเช้านั้น ท่านสามารถเลี้ยงพระวัดปากน้ำได้เป็นพันๆ รวมทั้งอุบาสิกา แม่ชี เด็กวัดอีกนะ
นี่บารมีของท่านจากกล้วยครึ่งซีก ครึ่งใบกลายเป็นบารมี ปาฏิหาริย์ ยมกปาฏิหารย์เห็นไหม สามารถเลี้ยงคนเลี้ยงพระ ดูแลรับผิดชอบงานพระศาสนาได้อย่างกว้างขวาง เเถมยังเอาเงินไปให้โรงพยาบาลสงฆ์
ตอนนี้อาตมาจำได้ดีทอดผ้าป่าจนกระทั่งมีกิจกรรมมาจนถึงปัจจุบัน บริจาคเลือดอะไรต่ออะไร ทำงานเพื่อสังคม วัดปากน้ำทั้งนั้น ไม่ว่ารุ่นโน้น หรือรุ่นนี้ ผลงานของวัดปากน้ำทั้งนั้นเลย หลวงพ่อไปสร้างโรงพยาบาลสงฆ์ นำเงินไปให้ไม่รู้กี่ล้านต่อกี่ล้าน สมัยนั้นสร้างตึกได้เป็นหลังๆนี่ก็บารมีของหลวงพ่อ
Cr : สิงหล เพจบุคคลยุคต้นวิชชา
บทความจากหนังสือบุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 48 (เรื่องเล่าโดย พระดร.มหาทวนชัย อธิจิตโต)
คลิกฟัง File เสียง บุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 48
ไม่มีความคิดเห็น