ครูสององค์อยู่ในวัดปากน้ำคือ ท่านพระครูธนิตฯ พระครูธนิตนิสัยดีมากเลย โอบอ้อมอารี ยังนึกถึงบุญคุณท่าน ท่านเป็นคนที่เมตตาธรรมสูงท่านไม่ดุ ไม่ตี ไม่ลงโทษใครหรอก พูดเพราะ แล้วห่มจีวรสวยเป็นตัวอย่างที่ดีมากเลย ส่วนพระครูปัญญาภิรัติดุนะ ตัวท่านดุ หน้าท่านเครียด เห็นพระครูปัญญาภิรัติต้องเตรียมหลบนะ เออ...ถ้าไม่หลบ เพียงแค่เห็นหน้าท่านเราก็ต้องหลบวูบวาบ เพราะท่านเป็นคนหน้าเครียด หน้าดุ ต่างกับพระครูธนิต
อาตมาเป็นเณรเล็กๆ ก็สมัยที่ทีวีมาเป็นเครื่องแรกในประเทศไทยปี พ.ศ. 2500 ตั้งแต่ นั่นนะ เป็นสิ่งที่แปลกเรา ไม่เคยรู้จักคำว่าโทรทัศน์หรือ ทีวี เทเลวิชั่น เขาตั้งที่สนามหลวงประมาณ 5 เครื่อง ให้ประชาชนดูล้อมรั้วล้อมเชือกให้คนเข้าไปดูว่า มีภาพมันส่งมาปรากฏในจอภาพได้ ตอนนั้นเราก็ตกใจ ตกตะลึงมากเลย วิทยาศาสตร์นี่มันเจริญนะสามารถเห็นหน้าเห็นตาส่งภาพได้ ท่านพระครูธนิตก็เอาใจเณร มีเมตตาธรรมมาก
ท่านก็ไปซื้อทีวีมาเครื่องหนึ่ง เออ...แต่ก็ไม่ให้เสียการเรียนนะ เณร...ดูทั่วไปนะ แต่ว่าจะเอาใจเณร วันหยุด หรือวันพระที่ไม่เรียนหนังสือ ท่านจะมาเปิดแบบ public แบบสาธารณะเลย ตอนห้าโมงเย็นมันมีกีฬา ท่านก็มาตั้งไว้ที่โรงเรียนปริยัติหลังปัจจุบันเนี่ยแหละ ให้พระเณรได้มาดู เอ้า...เณรมาดูกีฬา ดูข่าว ท่านก็มีเมตตาให้เราได้รู้ อ๋อว่านี่คือเทคโนโลยีชั้นสูงนะ เทคโนโลยีของนอกเขาถึงนี่แล้ว แต่ยังช้ากว่าธรรมกาย
ธรรมกายนี่ปุ๊บเดียวไปไหนๆได้หมดทั้งจักรวาลนะ มันช้ากว่าเรา อำนาจจิตนี้ไวกว่า ไวกว่าเทคโนโลยี เทคโนโลยีต้องมีเครื่องมือ ต้องมีถ่าน ต้องมีปุ่มกด ต้องต่อสายผ่านโทรศัพท์หรือต่อผ่านดาวเทียม แต่สมาธิหรืออำนาจฌานของคนที่อยู่ในชั้นสูงๆ ที่ระดับขั้นเกจิอาจารย์ เขาจะติดต่อโทรจิตกันได้เลย เขาสามารถที่จะรู้วาระจิตของกันและกัน นัดหมายกัน โดยที่ไม่ต้องบอกกล่าว เหมือนวันมาฆบูชา ซึ่งพระอรหันต์สามารถที่จะมา ประชุมพร้อมกัน 1,250 รูป โดยมิต้องมีการนัดหมาย ไม่ต้องโทรศัพท์โทรมือถือ ไม่มีในสมัยก่อนโน่น นี่ก็เหมือนกัน เราสามารถคุยกันในสมาธิ
หลวงพ่อท่านก็ออกคำสั่งไป อุบาสิกาที่นั่งอยู่ในโรงงานก็ทำตามไป ส่วนฝ่ายเราซึ่งเป็นพระเณรที่ได้ธรรมกายจะนั่งอยู่ฝั่งกุฏิหลวงพ่อ โดยมันจะมีฝาไม้กั้นกลางระหว่างฝั่งพระเณรกับฝั่งชี ทั้งสองฝ่ายนี้จะต้องทำงานเพื่อจะควบคุมจักรวาล ควบคุมเรื่องความเป็นไปของภพภูมิแล้วก็เกี่ยวกับเรื่องความอยู่รอดของพระพุทธศาสนา ทำยังไงคำสอนของพระพุทธเจ้าหรือว่าพระเณรจะอยู่เย็นเป็นสุข โดยเฉพาะด้านความสวัสดิภาพของพระเณร หลวงพ่อจะเป็นห่วงมาก ไม่อยากให้อดอยาก หลวงพ่อเริ่มเล่าให้ฟัง เราได้ยินมากับหู และได้ฟังมาจากปากของหลวงพ่อเลย
Cr : สิงหล เพจบุคคลยุคต้นวิชชา
บทความจากหนังสือบุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 47 (เรื่องเล่าโดย พระดร.มหาทวนชัย อธิจิตโต)
คลิกฟัง File เสียง บุคคลยุคต้นวิชชา ตอนที่ 47
ไม่มีความคิดเห็น