รับศีล 5 ได้ไปสวรรค์ชั้นจาตุมฯ "เล่าเรื่องจากพระไตรปิฎก"

ในบ้านมธุอังคณะ มีนายประตูชาวทมิฬคนหนึ่ง ถือเอาเบ็ดไปแต่เช้า ตกปลาได้แล้วแบ่งออกเป็น 3 ส่วน ส่วนหนึ่งเอาแลกข้าวสาร ส่วนหนึ่งแลกนม ส่วนหนึ่ง...

ในบ้านมธุอังคณะ มีนายประตูชาวทมิฬคนหนึ่ง ถือเอาเบ็ดไปแต่เช้า ตกปลาได้แล้วแบ่งออกเป็น 3 ส่วน ส่วนหนึ่งเอาแลกข้าวสาร ส่วนหนึ่งแลกนม ส่วนหนึ่งต้มแกงกิน เขาทำปาณาติบาตคือฆ่าสัตว์อยู่อย่างนี้ถึง 50 ปี

เมื่อแก่ตัวลง ล้มหมอนนอนเสื่อ วันหนึ่ง พระจุลลปิณฑปาติกติสสเถระ ชาวคิรีวิหาร รำพึงว่า คนผู้นี้ เมื่อเรายังเห็นอยู่อย่าพินาศเสียเลย แล้วไปยืนอยู่ที่ประตูเรือนของเขา ขณะนั้น ภริยาของเขาจึงบอกว่า นี่ ! พระเถระมาโปรดแล้ว เขาตอบว่า ตลอดเวลา 50 ปี เราไม่เคยไปสำนักของพระเถระเลย ด้วยคุณความดีอะไรของเรา ท่านจึงต้องมา เธอจงไปนิมนต์ให้ท่านไปเสียเถิด

นางบอกพระเถระว่า นิมนต์ไปโปรดสัตว์ข้างหน้าเถิดเจ้าข้า พระเถระถามว่า อุบาสกมีอาการอย่างไร นางตอบว่า อ่อนแรงแล้ว เจ้าข้า พระเถระเข้าไปยังเรือน ให้สติ แล้วกล่าวว่า โยมรับศีลไหม เขาตอบว่า รับ ขอรับ พระคุณเจ้า นิมนต์ให้ศีลเถิด พระเถระให้สรณะ 3 แล้ว เริ่มจะให้ศีล 5 ในขณะที่อุบาสกนั้นว่า ปัญจะสีลานิ นั่นแหละ ลิ้นแข็งเสียแล้ว พระเถระคิดว่า เท่านี้ก็พอควร แล้วออกไป

เมื่อเขาตายแล้วไปเกิดในภพจาตุมหาราชิกา ในขณะที่เขาเกิดนั่นแหละ รำลึกว่า เราทำกรรมอะไรหนอ จึงได้สมบัตินี้ รู้ว่าได้เพราะอาศัยพระเถระ จึงมาจากเทวโลก ไหว้พระเถระ แล้วยืนอยู่ เมื่อพระเถระถามว่า นั่นใคร ตอบว่า กระผม คือ) คนเฝ้าประตูชาวทมิฬครับ พระคุณเจ้า

พระเถระถามว่า ท่านไปเกิดที่ไหน ตอบว่า ผมเกิดที่ชั้นจาตุมหาราชิกภพ ครับ พระคุณเจ้า ถ้าหากพระคุณเจ้าได้ให้ศีล 5 แล้วไซร้ ผมคงได้เกิดในชั้นสูงขึ้นไป

อ้างอิง : พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 34 หน้า 127-128.
CR : พระมหาสมคิด ชยาภิรโต