สมัยที่อยู่ในโบสถ์รุ่นแรกๆนั้น ในโบสถ์ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม คือเวลา ๑ ทุ่ม จะมีทั้งญาติโยม ทั้งพระทั้งเณรที่รักการปฏิบัติธรรมกาย จะมารวมกันเพื่อนั่งสมาธิ อาตมาก็นอนที่นั้น อยู่ที่นั่น ทำงานที่ในโบสถ์นั้น ก็ใช้เวลาส่วนมาก ทุกวันไม่ว่างเว้น ทำสมาธิ ตามหลักการที่ทำในวันพฤหัส หรือที่หลวงพ่อสอนในโบสถ์ทุกเช้า
ขอโยงชะเลย เพราะว่าเป็นหลักฐานที่สำคัญที่สุด มหาโชดก เป็นพระผู้ใหญ่ และมีตำแหน่งใหญ่ควบคุมวัดปากน้ำ ด้วยในสมัยนั้น ท่านได้ไปเรียนกรรมฐานแบบสาย ยุบหนอ พองหนอ มาจากประเทศพม่า แล้วท่านก็จะมาเปลี่ยนแปลง
หมายความว่า จะมาล้างสมองหลวงพ่อวัดปากน้ำ โดยท่านมีความเข้าใจว่า การปฏิบัติธรรมสายวัดปากน้ำมันไม่ใช่ของพระพุทธศาสนา ไม่ใช่ทางวิปัสสนา ไม่ใช่ทางหลุดพ้น และก็ไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง เหมือนที่ท่านไปได้มาจากพม่า สายยุบหนอ พองหนอ ท่านก็เดินทางจะมาปราบหลวงพ่อวัดปากน้ำ
อาตมามีชีวิตอยู่ในเหตุการณ์นั้น อยู่ในโบสถ์ หลวงพ่อก็ให้โอกาสพระผู้ใหญ่ โดยตำแหน่ง โดยยศแล้ว ท่านมหาโชดกใหญ่กว่า หลวงพ่อเราก็อ่อนน้อมถ่อมตน ก็นัดพบกันในโบสถ์เวลาบ่าย จำได้ภาพยังปรากฏอยู่ในความทรงจำ เราก็ปูอาสนะสองที่ไว้ในโบสถ์ ต่อหน้าพระพุทธรูป ให้ท่านได้โต้ตอบกัน เรียกว่า เสือเจอสิงห์ แล้วเราก็ปิดประตูโบสถ์ให้ท่านคุยกัน
อาตมาได้มาทราบเรื่องทีหลังว่า เจ้าคุณโชดกต้องการอยากจะปรับการสอนธรรมะ หรือการปฏิบัติของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ให้เปลี่ยนแปลง ให้มาใช้สายวิปัสสนาแบบยุบหนอ พองหนอ ท่านอ้างว่า มันมีมาในพระไตรปิฎก มันถูกต้อง ส่วนสายธรรมกาย มันเพี้ยน มันไม่ถูกต้อง มันไม่มี อะไรทำนองนั้น
ท่านถกเถียงกัน เราก็อยู่ข้างนอก คอยปิดประตูโบสถ์ไม่ให้ใครเข้าไปก่อความรำคาญ ท่านเจอกันอย่างนี้อยู่หลายวัน เราก็ไม่ทราบผล ได้ผลยังไง ใครปราบใครยังไง
แล้วจึงมารู้ทีหลังว่า ด้วยความเกรงใจก็เลยให้รูปอันใหญ่ไปอันหนึ่ง ให้เจ้าคุณโชดก พร้อมทั้งเขียนข้อความว่า รูปนี้ให้ไว้เป็นที่ระลึก เนื่องในโอกาสพระเดชพระคุณ ได้มาสอนวิปัสสนากรรมฐานให้กระผม ซึ่งเห็นว่าถูกต้องทุกอย่าง
ด้วยมารยาทและเป็นผู้น้อย หลวงพ่อก็ชมเชย และยอมก้มหัวให้ว่าของท่านโชดกถูกต้อง อันนี้เป็นจิตวิทยาอย่างหนึ่ง ซึ่งหลวงพ่อรู้จักวางตัวให้เกียรติกับพระเถระ ไม่ไปขัดข้องกับผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นสังฆาธิการปกครองเราด้วย
หลวงพ่อถึงกราบเจ้าคุณโชดกก่อน ทั้งที่จริง อายุพรรษาของหลวงพ่อนั้นมากกว่า เจ้าคุณโชดกเป็นรุ่นลูกรุ่นหลาน แต่เขาเป็นพระผู้ใหญ่ เขามาหลวงพ่อก็กราบ แล้วเจ้าคุณโชดกก็กราบคืนนะ
ก็มีปัญหาต่อมาว่า หลวงพ่อวัดปากน้ำยอมสละทิ้งหลักการจริงหรือไม่ อาตมาบอกได้เลยว่า ไม่จริง ฝ่ายตรงข้ามบอกว่า ฝ่ายมหาโชดกเป็นฝ่ายชนะ โดยที่หลวงพ่อรับว่าตัวเอง ยอมรับนับถือฝ่ายการปฏิบัติสายยุบหนอ พองหนอ
อันนี้ มีความเห็นว่าไม่ใช่ หลวงพ่อไม่เคยทิ้งหลักการวิชชาธรรมกาย ที่ท่านสั่งสอนมาตลอด ไม่มีเทปม้วนไหน ไม่มีคำพูดใดเลยที่หลวงพ่อบอกว่า ของเรามันผิดนะลูกทั้งหลาย ให้เลิกนะ หันไปนับถือสาย ยุบหนอพองหนอ ทำแบบวัดมหาธาตุนะ ไม่มี
แต่ฝ่ายทางโน้น เอาหลักเกณฑ์ เอาคำพูดที่หลวงพ่อท่านให้เกียรติท่านเจ้าคุณโชดกนี้ เป็นตัวตั้ง แล้วโพนทะนาว่าหลวงพ่อวัดปากน้ำทิ้งหลักการ และก็ยกย่องฝ่ายยุบหนอ พองหนอว่าถูกต้อง สายธรรมกายผิดพลาด นี่เขาพูดเอาเอง
ตามความรู้สึกของอาตมา ยืนยัน นั่งยัน นอนยันได้เลยว่า คำพูดของเขามันไม่ถูก เขาไม่ได้ชนะ หลวงพ่อก็ไม่ได้แพ้ และก็ไม่ได้ทิ้งหลักการ หลวงพ่อวัดปากน้ำก็ไม่ได้สอนธรรมะใหม่ สอนการปฏิบัติใหม่แต่อย่างใด
ถามว่าท่านสอนอย่างไร จะมีหนังสือเล่มเล็กๆ มีภาพเป็นการปฏิบัติธรรม เป็นรูปหัวคน และมีแต่ละฐาน จนถึงฐานที่เจ็ดนั่นแหละ เอามาแจกคนที่มาขึ้นธรรม หรือมาขอปฏิบัติธรรมสายนี้ ก็จะมารับหนังสือนี้ไป
Cr : สิงหล เพจบุคคลยุคต้นวิชชา
ไม่มีความคิดเห็น