เมตตาธรรม...ค้ำจุนโลก

เมื่อตอนยังเด็ก ผู้เขียนก็เข้าใจเช่นเดียวกับหลาย ๆ ท่านว่า ชาดกเป็นนิทานที่แต่งขึ้นมาเพื่อเป็นคติสอนใจ จนกระทั่งได้มีโอกาสบวชเรียน จึงได้ทร...

เมื่อตอนยังเด็ก ผู้เขียนก็เข้าใจเช่นเดียวกับหลาย ๆ ท่านว่า ชาดกเป็นนิทานที่แต่งขึ้นมาเพื่อเป็นคติสอนใจ จนกระทั่งได้มีโอกาสบวชเรียน จึงได้ทราบว่าแท้จริงแล้ว ชาดกคือ เรื่องราวการสร้างบารมีของพระบรมโพธิสัตว์ที่พระบรมศาสดาได้เมตตาระลึกชาตินำมาเล่าประกอบเรื่องราวที่เกิดขึ้นในสถานการณ์ขณะนั้น

มีเรื่องหนึ่งที่ผู้เขียนยึดเป็นหลักในการดูแลคนคือ ชาดกเรื่อง นิโครธมิคชาดก ซึ่งมีที่มาที่ไปคือ ในแคว้นมคธได้เกิดอธิกรณ์ที่สำคัญคือ มีการพิจารณาความเรื่องภิกษุณีตั้งครรภ์ที่เดินทางรอนแรมเป็นระยะทางแสนไกลเพื่อมาขอความเป็นธรรมถึงวัดเชตวัน เนื่องจากท่านรู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมจากการที่ถูกพระเทวทัตให้สึกจากเหตุของการตั้งครรภ์นั้น

ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระบรมศาสดา พระองค์ได้ทรงโปรดให้ชำระอธิกรณ์โดยตั้งให้พระอุบาลี ผู้เลิศด้านพระวินัย ฝ่ายอุบาสกคือ พระเจ้าปเสนทิโกศล ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี และฝ่ายอุบาสิกาคือ มหาอุบาสิกาวิสาขาและคนสำคัญสูงสุดในขณะนั้นอีกหลายท่าน ร่วมกันตัดสิน

ผลคือ ภิกษุณีไม่ได้กระทำผิดพระวินัยแต่อย่างใด เพราะจากการตรวจสอบพบว่าท่านตั้งครรภ์ตั้งแต่ก่อนบวชแล้ว คณะกรรมการจึงอนุญาตให้ท่านพักอยู่ในสำนักของภิกษุณีจนกระทั่งคลอด พระเจ้าปเสนทิโกศลก็ทรงรับเลี้ยงกุมารนั้น ต่อมาภายหลังกุมารนั้นก็ออกบวชและสำเร็จเป็นพระอรหันต์องค์หนึ่งในพระพุทธศาสนา

ที่ผู้เขียนยกเรื่องนี้ขึ้นมากล่าวเนื่องจากเกิดเหตุกาณ์ประจวบเหมาะที่ระหว่างนี้เกิดเรื่องราวที่กระทบกระเทือนจิตใจของชาวพุทธที่มีใจเป็นธรรมพอสมควร เนื่องจากมีการปลดพระผู้ใหญ่ระดับเจ้าคณะจังหวัดถึง ๓ ท่าน ที่ลูกศิษย์ลูกหาทำใจลำบากก็ตรงที่ ไม่มีการฟ้องร้อง กล่าวหา เรียกท่านไปชี้แจงหรือได้กระทำการตามลำดับขั้นตอนในการสอบอธิกรณ์แต่อย่างใด

เรื่องทำนองนี้หากไม่เกิดกับตนเอง เราก็คงเห็นเป็นเรื่องไกลตัว บางท่านมองว่า ก็ดีแล้วนี่ ท่านอายุมากแล้ว จะได้พักผ่อน บางท่านก็มองว่า อย่าไปยึดติดเลย ปลดก็ปลดไป สบายใจซะอีก ได้อยู่เงียบ ๆ หากคิดอย่างนี้ ก็ขอให้ย้อนกลับมาพิจารณาว่า หากเรื่องนี้เกิดกับเราเอง หรือคนที่เรารัก เราจะรู้สึกอย่างไร

ผู้เขียนมั่นใจว่าพระผู้ใหญ่ทั้ง ๓ รูป ท่านไม่ยึดติดอยู่แล้ว แต่ขอให้นึกถึงผลที่เกิดขึ้นบ้างว่า
ประการแรก สาธุชนที่เคารพศรัทธาในปฏิปทาของครูบาอาจารย์ของเขาจะเจ็บช้ำน้ำใจแค่ไหนที่รู้สึกว่า บุคคลที่เขาเคารพไม่ได้รับความเป็นธรรม
ประการที่สอง พระผู้ปกตรองระดับต่าง ๆ จะเกิดความมั่นใจในความปลอดภัยในการทำงานอย่างไรจะกล้าทำอะไรหรือไม่ ด้วยเกรงว่าจะไปขัดหูขัดตาใครแล้วถูกปลดบ้าง
ประการที่สาม ในเมื่อเกิดกรณีอย่างนี้ได้ วันหนึ่งข้างหน้าก็คงจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นเรื่อย ๆ แล้วกฎ กติกาต่าง ๆ ที่กำหนดขึ้นมา จะหาความศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร

ผู้เขียนนึกถึงวันที่พระผู้มีพระภาคเจ้าจะเสด็จดับขันธปรินิพพาน พระองค์ได้ทิ้งมรดกธรรมไว้ คือ การไม่ตั้งใครเป็นศาสดาแทนพระองค์ แต่ให้ธรรมและวินัยเป็นหลักในการปกครองหมู่คณะต่อไป

ณ วันนี้ วินาทีนี้ ก็ต้องย้อนกลับไปถามว่า การคณะสงฆ์ยังยึดมั่นในหลักที่พระบรมศาสดาได้ให้ไว้หรือไม่ คำเปล่งวาจาในวันบวชว่า "ข้าพเจ้าขอสลัดออกจากกองทุกข์และทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน" เพื่อหวังจะเดินตามรอยบาทพระบรมศาสดา ยังหนักแน่นอยู่หรือไม่ หากคำกล่าวนั้นยังชัดเจนก็น่าจะได้ทบทวนถึงกระบวนการต่าง ๆ ให้ดี

พระพุทธศาสนานั้น เป็นศาสนาแห่งความเมตตา ยึดหลักเมตตาธรรมต่อสรรพสัตว์ทั้งปวง ในเมื่อมีความเมตตาต่อผู้อื่นได้ จะไม่เมตตาต่อพระด้วยกันกระนั้นหรือ โปรดได้กระทำทุกอย่างตามกระบวนการแห่งความยุติธรรม เพื่อให้ชาวโลกได้เห็นว่า "เมตตาธรรมเป็นเครื่องค้ำจุนโลก" อย่างแท้จริง

Cr : กวีนิรนาม

 แสดงความคิดเห็น FACEBOOK